 |
Ξεκινάμε με ένα ευρύχωρο μπολ, που μέσα θα ανακατέψουμε απλώς με το σύρμα τα εξής:
-2/3 του φλιτζανιού σπορέλαιο
-ένα φλιτζάνι ζάχαρη (άσπρη, καστανή ή μαύρη)
-ένα φλιτζάνι χυμό πορτοκαλιού
-ξύσμα από ένα πορτοκάλι
-ένα φλιτζάνι μήλο τριμμένο, στο χοντρό του τρίφτη
-ένα φλιτζάνι καρότο τριμμένο, στο ψιλό του τρίφτη.
Θα συνεχίσουμε προσθέτοντας ένα σφηνάκι κονιάκ ή λικέρ, ένα κουταλάκι κανέλλα, μισό κουταλάκι σόδα διαλυμένη σε λίγο ξύδι, όπως έχουμε πει και τέλος, ένα πακέτο των 500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του.
Ή αλεύρι ολικής άλεσης. Ή, μισό άσπρο, μισό ολικής. Ό,τι κάνετε κέφι εσείς.
Ανακατεύουμε πολύ καλά.
Αν σε αυτή τη φάση προσθέσουμε καρύδια, θα χρειαστούμε ένα φλιτζάνι χοντροκομμένα και την ίδια ποσότητα σε σταφίδες, που θα έχουμε αλευρώσει όμως προηγουμένως, για να μην πάνε στον πάτο της φόρμας.
Αδειάζουμε σε βουτυρωμένη και καλά αλευρωμένη φόρμα του κέικ και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, για τρία τέταρτα, περίπου.
Σε κάθε περίπτωση, στα τρία τέταρτα κάνουμε το τεστ του μαχαιριού.
Αν βγει στεγνό, έχει ψηθεί. Αν έχει επάνω του υπολείμματα ζύμης, αφήνουμε ακόμα για κάνα δεκάλεπτο.
Αφήνουμε να κρυώσει και ξεφορμάρουμε.
Πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.
Εναλλακτικά, μπορούμε να φτιάξουμε το απλούστερο γλάσο του κόσμου και να το περιχύσουμε:
Σε μια κούπα με ζάχαρη άχνη, ρίχνουμε σιγά-σιγά μια κουταλιά χυμό πορτοκάλι ή χυμό λεμόνι ή γάλα και ανακατεύουμε πολύ καλά, μέχρι το γλάσο να αποκτήσει την πυκνότητα του μελιού, για να μπορέσει να απλωθεί πάνω στο κέικ.
Αν είναι σφιχτό, προσθέτουμε υγρό.
Αν είναι αραιό, προσθέτουμε ζάχαρη για να σφίξει.
Μικρές ποσότητες πάντα, μέχρι να αποκτήσουμε την επιθυμητή ρευστότητα.
Με αυτό το απλό γλάσο, μπορούμε να στολίσουμε οποιοδήποτε κέικ.
Το σημερινό μας γλυκάκι, επειδή έχει μέσα το καρότο και το μήλο βγαίνει ελαφρά υγρό, πολύ μυρωδάτο και πεντανόστιμο.
Περιέχει όλα τα χρώματα και τα αρώματα του φθινοπώρου, αλλά και όλες τις ευεργετικές ουσίες της φύσης.
Δοκιμάστε το και γλέιψετε και τα δαχτυλάκια σας! ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΠΟ ΑΝΤΖΕΛΑ ΚΡΟΚΙΔΗ
n συνταγή)06/11/2013 - Άντζελα Κροκίδη
Κυριακή βράδυ και σε έχει κόψει μια λιγούρα.
Ανοίγεις το ψυγείο και έχει μόνο λίγη παραμελημένη φέτα.
Θα μπορούσες να φας ψωμοτύρι, αλλά ξέχασες να πάρεις ψωμί φρέσκο.
Για να παραγγείλεις απ’ έξω δεν το συζητάς, για ευνόητους λόγους: ανυπαρξία ευρώ, λίγδες και αναμονή.
Κάπου έχεις λίγο αλεύρι. Θες και λίγο καλό ελαιόλαδο.
Εντάξει είσαι.
Προχωράς στο παρασύνθημα: ανάβεις το φούρνο, βάζεις και το βραστήρα να δουλεύει.
Χρειάζεσαι:
-3 φλιτζάνια αλεύρι
-200 γρ. τυρί φέτα
-1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
-1 πρέζα αλάτι
-1 φλιτζάνι καυτό νερό
Μόλις κάψει το νερό το προσθέτεις στο αλεύρι ανακατεύοντας με κουτάλι, μη ζεματιστείς κιόλας.
Σιγά-σιγά το ζυμάρι τυλίγεται γύρω από το κουτάλι σου, οπότε ρίχνεις και το λάδι.
Προκύπτει μια μαλακή και εύπλαστη ζύμη.
Ρίχνεις μέσα σε τρίμματα τη φέτα και ανακατεύεις.
Στρώνεις το ζυμάρι πατώντας καλά με τα δάχτυλα σε ένα λαδωμένο ταψί, προσπαθώντας να έχει πάχος γύρω στο ένα εκατοστό το πολύ, για να γίνει τραγανή.
Λαδώνεις ελαφρά την επιφάνεια, πασπαλίζεις με λίγο σουσάμι αν υπάρχει και φουρνίζεις για περίπου μισή ώρα σε δυνατό φούρνο μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας.
Τρως μια υπέροχη ζεματιστή τυρόπιτα από το πουθενά.
Έχεις και για την επόμενη μέρα να πάρεις στο γραφείο ή να δώσεις στα παιδιά για το σχολείο.
Απλή η συνταγή και παραδοσιακή, ανήκουσα στη λεγόμενη «κουζίνα του φτωχού».
Πού το 2014 τη λέμε και «κουζίνα της κρίσης».
ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΠΟ ΑΝΤΖΕΛΑ ΚΡΟΚΙΔΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ