Αχ! αυτο το χθες όλο με κανει να βρέχω το μαξιλάρι μου!!! Σημερα ψαχνοντας βρήκα αυτο το ποιημα , γραμμένο απο τον πατέρα μου προς εμενα.... χρονολογία 1999!!!!
Πως να μην κλαψω.....Πατερούλη να με προσέχεις απο εκει ψηλά....
 |
 |
ΚΥΚΝΕΙΟΝ 20/12/98
ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Η καρδιά τ’ ανθρώπου θέλει χαλινάρι
Την αλήθεια τούτη πρέπει να δεχθούμε
Κύρης της, αφέντης, πρέπει ναν’ ο νους
Και σ αυτόν ανάγκη να υποταχθούμε
Αν δεν γίνει τούτο πελαγοδρομούμε
Πρέπει τιμονιέρης πάντα νάναι τούτος
Αλλιώς στα αισθήματα μέσα θα πνιγούμε
Και εχθρός θα γίνει της καρδιάς ο πλούτος
Μην αγανακτήσεις! Πείρα φορτωμένος
Η καρδιά με πρόδωσε όλα αυτά τα χρόνια
Τώρα είν΄ αργά … είν’ αργά πολύ
Θαβομαι μ’ αυτά με μαλλιά σαν χιόνια!
Απ’ την γέρικη καρδιά μου κράζω
«Σ’ όλη τη ζωή σου, ναναι ο Θεός μαζί σου….
Σπύρος Κουλουμπής
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ